تكرار در شعر

يكي از آرايه هاي ادبي است كه اگر در شعري به كار برده شود ،به سبب ايجاد موسيقي در شعر باعث لطافت بيشتر شعر مي گردد . تكرار در شعر به چندين روش انجام مي گردد . گاهي ممكن است يك قسمت شعر تكرار گردد و گاهي يك كلمه تكرار شود . گاهي نيز شاعر با تكرار يك حرف برموسيقي شعر مي افزايد . البته اينگونه نيست كه اگر حرفي در يك بيت چند بار تكرار شد بر موسيقي شعر بيفزايد . بلكه به كار گيري حرف و همچنين حروف ديگري كه در كنار آن حرف مي باشد نيز بسيار مهم مي باشند .

منوچهري گفته :

خیزید وخز آرید که هنگام خزان است            باد خنک از جانب خوارزم وزان است

آن برگ رزان بین که برآن شاخ رزانست           گویی به مثل پیرهن رنگ رزانست

لطفا براي مشاهده بقيه اشعار به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .

منوچهري كه به دليل توصيفهاي نابي كه از طبيعت و خصوصا بهار نموده او را شاعر طبيعت مي نامند شعري جالب دارد كه در آن از ابتدا تا بيت آخر به توصيف يك اسب مي پردازد و هر اندام و حركت اسب را به چيزي مانند مي كند و در بيت آخر كه هدف شاعر است به گلايه اي زيبا از شاه مي پردازد كه به او اسبي اينچنين داده است اما زين اسب را به او نداده است و اسب بدون زين هم مانند كوزه بدون دسته مي باشد كه هم حمل كردن كوزه بدون دسته مشكل است و هم احتمال افتادن كوزه و خرد شدنش خيلي زياد است همچنان هم سوار اسب بي زين شدن مشكل بوده و در صورتي كه اين سختي را هم تحمل نمايي باز احتمال فرو افتادن از اسب و زخمي شدن مي باشد .همچنين در اين شعر انواع صنايع ادبي را به كار مي برد كه شعر را بسيار زيبا مي نمايد .

آفرین زان مرکب شبدیز فعل رخش خوی            اعوجی مادرش و آن مادرش را، یحموم شوی

گاه بر رفتن چو مرغ و گاه پیچیدن، چومار          گاه رهواری چو کبک و گاه برجستن، چو گوی

چون نهنگان اندرآب و چون پلنگان بر جبال        چون کلنگان در هوا و همچو طاووسان به کوی

لطفا براي مشاهده بقيه به ادامه مطلب مراجعه فرماييد .